SINOPSIS:

Buku ini merupakan lontaran pemikiran keseniaan Siti Zainon Ismail yang menyatukan pengalamannya, ketika beliau diundang, dan mengunjungi sesuatu kelompok masyarakat seni khususnya dalam puisi. Beliau telah mengadakan perjalanan dengan rasa keinsafan bahawa ilmu seni itu milik bersama. Sebagai seniman, beliau selalu melihat sesuatu berdasarkan gerak batin, cepat tersentuh dan kreatif. Sebagai sarjana beliau mengkaji, menulis dan memperkatakan melalui pendekatan ilmu. Pendekatan yang sebati dalam dirinya ialah konsep tradisi budaya, kesinambungan sejarah dan estetika Melayu.